Water om je dorst te lessen
(Eerste overdenking in een serie van twee over water in de Bijbel)
Water, we kunnen er niet zonder! In normale omstandigheden houd je het maximaal drie dagen zonder water uit. Dan schreeuwt ons lichaam als het ware om water. En dan kan ik de kraan aan zetten of naar de winkel gaan om flessen water te halen, maar als ik er niet van drink, dan heb ik er niets aan! Dan zal ik alsnog sterven. Pas als ik er echt van drink, dan komt mijn lichaam weer in balans.
Net zo als dat voor mijn lichaam geldt, geldt dat ook in geestelijke zin. Wanneer ik geestelijk droog kom te staan, dan houd ik dat niet lang vol. Ik heb 'water' nodig! En dat 'water' moet ik vervolgens ook drinken! Doe ik dat niet, dan ben ik ook in geestelijke zin ten dode opgeschreven!
Het volk Israël heeft dat duidelijk gemerkt! Geestelijk stonden ze droog, omdat ze niet kwamen 'drinken' bij God. In plaats daarvan zochten ze hun heil bij de afgoden van Egypte en Assyrië. En voor zover ze nog wel oog hadden voor de zegeningen van God, vergaten ze om er van te 'drinken'!
"Twee wandaden heeft mijn volk begaan: het heeft mij verlaten, de bron van levend water, en het heeft waterkelders uitgehouwen, kelders vol scheuren, waarin het water niet blijft staan." (Jeremia 2:13)
Wat me opvalt hierbij: Er staat niet dat ze helemaal niets deden met het geestelijke water! Waterkelders uithouwen viel niet mee! Daar ging heel wat energie in zitten! Maar ze vergaten waar het werkelijk om gaat: water is niet om te bewaren, maar om van te drinken!
Dorst lessen
God wil Zijn kinderen te drinken geven. Hij verlangt er naar dat ze hun dorst lessen bij Hem. Door de hele Bijbel heen komen we dat tegen. En dat is niet zomaar! Door de hele geschiedenis heen leert God bezig de mensen: Kijk naar Mij! Verwacht alles van Mij! Een les voor heel het leven en tegelijk een les die leven brengt! Langzaam werkt God als het ware toe naar een climax.
Het begint in de woestijn. Ik kan me geen plek voorstellen waar ik meer dorst zou hebben dan juist daar. Niets is heerlijker dan vers koud water wanneer je uren in de brandende zon hebt gelopen. Wat knap je daar van op! Niet voor niets zal God daarom juist op deze plek, in de woestijn, begonnen zijn met zijn levensles: "Wanneer ze dorst hadden liet u water voor hen uit een rots stromen." (Nehemia 9:15)
En de les gaat verder. Water is nodig om te kunnen leven. Maar ook om te groeien: "Hij zal zijn als een boom, geplant aan stromend water. Op tijd draagt hij vrucht, zijn bladeren verdorren niet. Alles wat hij doet komt tot bloei." (Psalm 1:3) Water is een voorwaarde voor groei en voor vrucht.
Zoals je lichaam dorst kan hebben, zo kan je ook geestelijk dorst hebben. En David heeft geleerd en ontdekt, dat God de Bron waar hij kan putten: "God, u bent mijn God, u zoek ik, naar u smacht mijn ziel, naar u hunkert mijn lichaam in een dor en dorstig land, zonder water." (Psalm 63:2)
Redding
Met mijn geestelijke dorst is God degene waar ik moet zijn! En Hij stelt mij nooit teleur! Hij laat me nooit 'droog' staan! "Vol vreugde zullen jullie water putten uit de bron van de redding." (Jesaja 12:3)
Stel je voor, dat je in de woestijn loopt zonder een druppel water in je veldfles. Wat ben je dan blij wanneer je na uren en uren in de brandende hitte eindelijk iets kunt drinken! Wat een heerlijk gevoel geeft dat! Je ervaart het letterlijk als je redding!
En dat is nu precies wat God mij probeert duidelijk te maken. Als je bij mij komt met je dorst is er redding! Nooit klop ik bij Hem tevergeefs aan: "Ik zal water uitgieten op dorstige grond, waterstromen over het droge land. Ik zal mijn geest uitgieten over je nazaten en mijn zegen over je telgen." (Jesaja 44:3)
Water dat leven geeft
Vele jaren later gaat Jezus verder met de levensles: Jezus betrekt het beeld van water, dat dorst lest op zichzelf: ‘Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen,’ zei Jezus, ‘maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’ (Johannes 4:13-14) Wanneer je je dorst, je geestelijke dorst, lest bij Jezus, dan krijg je water dat leven geeft! Je zult nieuwe levenskracht, nieuwe groeikracht gaan ervaren in je leven.
Hiervoor moest Jezus wel de hoogste prijs betalen: Zijn eigen leven. Hij moest sterven aan het kruis. De zonde en de dood moest overwonnen worden. Er moest afgerekend worden met de machten die het leven in de weg staan. En omdat Hij dat deed voor mij, zal ik nooit meer dorst hebben.
"Toen zei hij tegen mij: ‘Het is voltrokken! Ik ben de alfa en de omega, het begin en het einde. Wie dorst heeft geef ik vrij te drinken uit de bron met water dat leven geeft. Wie overwint komen al deze dingen toe. Ik zal zijn God zijn en hij zal mijn kind zijn. (Openbaring 21:6-7)
Water dat leven geeft uit een bron, die nooit op raakt: "Hij liet me een rivier zien met water dat leven geeft. De rivier was helder als kristal en ontsprong aan de troon van God en van het lam. (Openbaring 22:1)
Wat een hoogtepunt van de levensles die al in de woestijn begon! Nooit meer dorst voor wie zijn dorst laat lessen door Jezus. Genoeg water voor elke dag en voor iedereen!