waarom vragen

Theorie en praktijk

Het kunnen twee totaal verschillende werelden zijn. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik daar geregeld de mist mee in ben gegaan en nog steeds ga. Ik weet wat God vraagt, maar het ook dóen, dat is toch wel even wat anders.

De Bijbel lezen is één ding, maar ook doen wat er staat ... Dat is toch wel even andere koek. En juist op dat punt heeft God mij in de afgelopen jaren in de spiegel laten kijken! En God heeft ook echt verandering in mijn leven gebracht.

Leer en leven

Ik heb er heel lang mee geworsteld. "Wat ik verlang te doen, het goede, laat ik na; wat ik wil vermijden, het kwade, dat doe ik." (Romeinen 7:19) Dit was voor mij een zeer herkenbare tekst! Maar God heeft mij laten zien, dat Hij hier geen genoegen me neemt! Integendeel! Het is juist de toestand waar Hij mij uit wil halen!

Het maakte me vaak onrustig. Want doen wat God zegt in de Bijbel, betekent niet alleen bekering, andere keuzes maken en leven uit genade en dankbaarheid. Het betekent ook: Jezus volgen. Leven zoals Jezus deed; in alles!

Dat betekent dus ook: op mensen afstappen, er echt voor hen zijn. Contact maken dus; gericht zijn op de ander. Relatie! En juist dat contact maken vond ik heel erg lastig. Ik durfde niet zomaar op iemand af te stappen. Wat moet ik zeggen, misschien zitten ze helemaal niet op mij te wachten, wat als ... Allemaal gedachten die mij belemmerden! Maar God ging met mij aan de slag!

Goede vruchten

Het begon met een overdenking van een dominee die ik las in de krant. Het ging over de gelijkenis uit Matteüs 13:24-30 over het slechte zaad, warschijnlijk dolik of dolle tarwe, dat tussen het goede zaad gezaaid wordt. Beide groeien samen op en zijn haast niet van elkaar te onderscheiden. Pas als de vruchten komen, dan is het van elkaar te onderscheiden. De verkeerde planten mogen echter niet worden weggehaald om te voorkomen, dat daarmee ook de goede planten worden losgetrokken.

In plaats van het toepassen van deze gelijkenis op gelovigen en ongelovigen, op kerk en wereld, werd het nu toegepast op de kerk zelf. Ook op de akker van de kerk groeien beide samen op. De ene plant is haast niet van de ander te onderscheiden. Pas als ze vruchten gaan dragen, dan is er verschil te zien.

Beide planten dragen vrucht. Ik moet daarbij ook denken aan de vergelijking die Jezus maakt met een boom: "Zo draagt elke goede boom goede vruchten, maar een slechte boom draagt slechte vruchten." (Matteüs 7:17) Een vers eerder zegt Jezus: "Aan hun vruchten zul je hen herkennen. (Matteüs 7:16)

Jezus leert mij om goed naar de vruchten te kijken en met name naar die van mijzelf! En ik kom er niet mee weg, door te zeggen dat ik echt wel vrucht draag. De vraag die Jezus mij stelt, is: 'Zijn het de goede vruchten?' Daarnaast zegt Jezus: 'Ga ook niet aan planten lopen trekken, waarvan jij denkt dat het verkeerde planten zijn. Want voor je het weet trek je ook goede planten mee! Dat onderscheid maak Ik wel wanneer Ik de oogst binnen haal. Oftewel: Laat dat maar aan Mij over!'

Leven in het licht

Vervolgens hoorde ik een preek over Lucas 7:36-50 waar we lezen over de zondares die de voeten van Jezus wast in het huis van Simon de Farizeeër. "Toen draaide hij zich om naar de vrouw en vroeg aan Simon: ‘Zie je deze vrouw? Ik ben in jouw huis te gast, en je hebt me geen water voor mijn voeten gegeven; maar zij heeft met haar tranen mijn voeten natgemaakt en ze met haar haar afgedroogd. Je hebt me niet begroet met een kus; maar zij heeft, sinds ik hier binnenkwam, onophoudelijk mijn voeten gekust. Je hebt mijn hoofd niet met olie ingewreven; maar zij heeft met geurige olie mijn voeten ingewreven." (Lucas 7:44-46)

Simon heeft alleen maar oog voor de slechtheid van deze vrouw, maar niet voor zijn eigen falen. Hij oordeelt over een ander, maar niet over zichzelf. Maar waar Jezus is, daar is licht en komt alles aan het licht. Simon de Farizeeër weet zo goed wat een ander wel en niet zou moeten doen. Maar hij vergeet zelf in de spiegel te kijken.

Het contrast tussen Simon en de zondige vrouw is opvallend. Jezus brengt licht in het huis van Simon. Die denkt dat hij leeft in het licht, maar de confrontatie met Jezus maakt de duisternis in zijn leven zichtbaar. De religieuze Simon staat in zijn hemd. Bij de vrouw, die juist de duisternis in haar leven zo goed kent, wordt deze duisternis verdreven door licht. Zij wordt bekleed met Gods vergevende genade.

Later zegt Jezus tegen zijn discipelen: "Hoed je voor de zuurdesem, dat wil zeggen de huichelarij van de Farizeeën. Niets is verborgen dat niet onthuld zal worden, en niets is geheim dat niet bekend zal worden. Alles wat jullie in het duister zeggen, zal in het licht worden gehoord, en wat jullie binnenskamers in iemands oor fluisteren, zal vanaf de daken bekend worden gemaakt." (Lucas 12:1-3)

Oftewel: alles komt aan het licht! Jezus weet wat er in mijn hart om gaat. Hij weet wat mijn motieven zijn en ook of mijn godsdienstigheid echte navolging is of slechts uiterlijke religiositeit. Jezus leert mij: 'Kom bij mij zodat ik licht kan brengen in jouw duisternis, zo niet dan breng ik jouw duisternis aan het licht!'

Wees een naaste

Tenslotte hoorde ik een preek over de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. Een wetgeleerde komt Jezus op de proef stellen. Hij denkt Jezus slim af te zijn met al zijn kennis! Hij vraagt hoe hij deel kan krijgen aan het eeuwige leven. Maar ook nu brengt Jezus de duisternis aan het licht met een simpele vraag: "Wat staat er in de wet geschreven? Wat leest u daar?" (Lucas 10:26)

Oftewel: Je weet het toch allemaal zo goed? En inderdaad hij weet het heel goed. En dan zegt Jezus: "Doe dat en u zult leven." (Lucas 10:28) Geen woorden, maar daden! En op de vervolgvraag wie dan de naaste is, vertelt Jezus de genoemde gelijkenis.

Daarna stelt Jezus de vraag waar alles om draait: "Wie van deze drie is volgens u de naaste geworden van het slachtoffer van de rovers? De wetgeleerde zei: ‘De man die medelijden met hem heeft getoond.’ Toen zei Jezus tegen hem: ‘Doet u dan voortaan net zo.’" (Lucas 10:36-37) Geen woorden, maar daden! Wees een naaste in plaats van je af te vragen wie je naaste is.

Gods plan voor mij

Ik ben veel bezig met de vraag, wat Gods plan is voor mij. Ik heb gevraagd naar de plek waar Hij mij wil hebben, naar de taken die Hij voor mij heeft. Door de genoemde overdenking en de preken heen liet God mij in de spiegel kijken. Ik ontdekte, dat ik ten diepste gericht was op mijzelf en niet op God en op de ander. Dat ik veel zaken en over veel mensen een mening had, maar verzuimde zelf naar Gods Woord te leven.

Ik ben gaan bidden of God mijn hart wilde veranderen, mijn focus wilde veranderen. En in plaats van gericht te zijn op wat God voor mij kon betekenen, ging ik vragen: Hoe kan ik dienstbaar zijn voor U? Mijn gebed draaide vaak om mij en niet om Hem!

En pas toen ik de juiste vragen aan God ging stellen, merkte ik ook verandering! En Zijn antwoord was: Richt je helemaal op Mij! Mijn eigen ik moest sterven. Jezus moest Heer worden in mijn leven!

"Weet u niet, dat wij die gedoopt zijn in Christus Jezus, zijn gedoopt in zijn dood? We zijn door de doop in zijn dood met Hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden. Als wij delen in Zijn dood, zullen we ook delen in Zijn opstanding. Immers, we weten dat ons oude bestaan met Hem gekruisigd is omdat er een einde moest komen aan ons zondige leven: we mochten niet langer slaven van de zonde zijn. Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde." (Romeinen 6:3-7)

Het gaat er niet om dat ik laat zien, dat ik christen ben, maar het gaat er om dat Jezus zichtbaar wordt in mij! Een wezenlijk verschil!

Niet ik, maar Hij

Jezus volgen betekent niet hard werken om zelf van alles in je leven te veranderen, maar overgave en gehoorzaamheid! Paulus zegt: "Bovendien kwam ik bij u in al mijn zwakheid en was ik angstig en onzeker. De boodschap die ik verkondigde overtuigde niet door wijsheid, maar bewees zich door de kracht van de Geest, want uw geloof moest niet op menselijke wijsheid steunen, maar op de kracht van God." (1 Korinthiërs 2:3-5)

Niet steunen op eigen kracht, maar op de kracht van de Heilige Geest. Hij is mij gegeven om mij elke dag weer aan te vuren, aan te sporen en te bemoedigen.

"Ik zeg u dus: laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten." (Galaten 5:16)

En dan krijg ik alles wat ik nodig heb om naaste te zijn: "Ik zeg u dus: laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten. Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Er is geen wet die daar iets tegen heeft. Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst." (Galaten 5:16, Galaten 5:22-25)

Niet ik, maar Hij! En ik heb mogen ervaren hoe enorm bevrijdend dat werkt! Al die gedachten die mij eerst belemmerden hebben nu geen macht meer over mij. God heeft me daar echt van bevrijd! Tegelijk merk ik ook, dat satan nog steeds probeert om mij in mijn gedachten aan te vallen. Telkens weer probeert satan mijn focus te verleggen van mijn nieuwe identiteit (in Christus) naar mijn oude ik. Maar in de kracht van de Heilige Geest mag ik en kan ik al die gedachten wegsturen!

"Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan de begeerten. Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid." (Romeinen 6:12-13)

Leef je geloof vanuit de nieuwe identiteit die je hebt in Christus!