Niet ik, maar Christus in mij

Eens zag ik een filmpje van SDOK: Het verhaal van Habila. Het raakte me diep! Voor de ogen van zijn vrouw en zoontje werd hij neergeschoten door moslimextremisten. De reden: Hij weigerde om Jezus te verloochenen. "Ben je bereid om als Christen te sterven?" vroegen ze hem. Ja, was het antwoord van Habila. Voor dood lieten ze hem achter.

Maar Habila leefde nog! Na negen uur lang bloedend op de grond te hebben gelegen met zware verminkingen in zijn gezicht wordt hij naar een ziekenhuis gebracht. Daarna volgt nog een langdurig traject. Er moeten zware operaties plaats vinden, maar wanneer het zover is, staan de artsen voor een raadsel! Een bot- en huidtransplantatie blijken niet meer nodig. Er is nieuw bot aangegroeid en en de huid is zich aan het herstellen! "Een wonder van God!" aldus Habila.

Ik moet denken aan de woorden van Job: "Met vlees en huid ben ik door u bekleed, met botten en pezen hebt u mij samengeweven. U schonk mij het leven en de liefde, uw zorg heeft mij bewaard." (Job 10:11-12) God doet dat in de buik van een moeder, maar kan het ook daar buiten. Habila heeft het aan den lijve ondervonden!

Getuigenis

Nooit zal Habila zijn geloof vaarwel zeggen. Hij verwijst naar Galaten 2:20: "Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven."

Habila getuigt: "Als je een nieuw leven in Christus ontvangen hebt, dan wil je Hem in alles navolgen. Als je christen bent, leef je niet meer zelf. Door de doop ben je gestorven aan je zonden, maar je bent met Christus weer opgestaan. De Bijbel zegt, dat we moeten vergeven, omdat God ons heeft vergeven. Hij houdt van ons. Daarom moeten wij die liefde laten zien aan allen die ons haten. Sinds die dag bid ik: God vergeef hen! Het is mijn gebed: Laat hen de waarheid kennen. Laat ze gered worden en niet veroordeeld. Ik hou van ze. Als ik de gelegenheid heb ze te ontmoeten, dan zal ik ze omhelzen en voor ze bidden!"

Tot zover het getuigenis van Habila. Hij getuigt niet van zichzelf, maar van Gods liefde. "Ik leef niet meer, maar Christus leeft in mij." Christus legt vergeving en liefde in het hart van Habila. En dat wil Hij doen bij ons allemaal. "Wij hebben lief omdat God ons het eerst heeft liefgehad." (1 Johannes 4:19) God gaf daarvoor Zijn eigen Zoon.

Nieuw leven

In Christus geeft God ons nieuw leven. Dat is niet iets voor later, maar ook voor nu! "Als u nu met Christus uit de dood bent opgewekt, streef dan naar wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is. U bent immers gestorven, en uw leven ligt met Christus verborgen in God." (Kolossenzen 3:1-3)

Habila kijkt naar zichzelf, zoals God naar hem kijkt: nieuw in Christus! En dat bepaalt in alles zijn leven. Leven zoals ik ben in Christus en niet zoals ik ben zonder Christus.

Petrus zegt: "Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven, door de kennis van hem die ons geroepen heeft door zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht. Hiermee zijn ons kostbare, rijke beloften gedaan, opdat u zou ontkomen aan het verderf dat de wereld beheerst als gevolg van de begeerte, en opdat u deel zou krijgen aan de goddelijke natuur." (2 Petrus 1:3-4)

Met andere woorden: Ik ben geroepen om ánders te zijn! Alles wat ik daarvoor nodig heb, schenkt God mij. Met als doel dat ik niet meer leef naar mijn menselijke natuur, maar naar de goddelijke natuur die God mij schenkt. Het getuigenis van Habila is daarvan voor mij een bevestiging: Je bent in staat tot dingen waar je menselijkerwijs niet toe in staat bent.

Vruchtbaar

Wanneer je dat weet, die kennis hebt, dan leun je niet blij en tevreden achterover. Het zet je juist in beweging! "Span daarom al uw krachten in om uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, uw deugdzaamheid met kennis, uw kennis met zelfbeheersing, uw zelfbeheersing met volharding, uw volharding met vroomheid, uw vroomheid met liefde voor uw broeders en zusters, en uw liefde voor uw broeders en zusters met liefde voor allen". (2 Petrus 1:5-7)

Als ik Christus erken als mijn Redder en Verlosser en belijd dat Hij mij een nieuw leven heeft gegeven, dan kan dat volgens Petrus maar één ding betekenen, namelijk dat ik die kennis ook in de praktijk breng. Dan pas ben ik vruchtbaar. "Als u deze eigenschappen in overvloed bezit, is uw kennis van onze Heer Jezus Christus niet nutteloos maar vruchtbaar." (2 Petrus 1:8)  

Verloochening

Als ik echter Christus erken als mijn Redder en Verlosser en belijd dat Hij mij een nieuw leven heeft gegeven, maar ik breng dat niet in de praktijk, dan heeft Petrus deze boodschap voor mij: "Wie ze niet bezit is kortzichtig, ja blind, en vergeet dat hij van zijn vroegere zonden gereinigd is." (2 Petrus 1:9)

In feite veroordeel ik mij dan zelf. "Maar wanneer ik weer aanneem wat ik had verworpen, maak ik van mezelf opnieuw een overtreder." (Galaten 2:18) En daarmee verloochen ik wat Christus voor mij heeft gedaan!

Jezus zegt het zo: "Maar wie mij verloochent bij de mensen, zal ook ik verloochenen bij mijn Vader in de hemel." (Matteüs 10:33)

Bij verloochenen dacht ik vaak aan situaties zoals waar Habila voor kwam te staan. Jezus, en in het verlengde daarvan Petrus, leert mij dat verloochenen veel en veel verder gaat. Verloochenen is ook, dat ik mijn nieuwe leven, dat ik in Christus heb, niet in de praktijk breng. Mijn kennis draagt dan geen vrucht voor God.

Eén van geest

Daarom zegt Petrus: "Span u daarom des te meer in om uw roeping en uitverkiezing waar te maken, broeders en zusters. Als u dit alles doet, komt u nooit ten val en zal u onbelemmerd toegang worden verleend tot het eeuwige koninkrijk van onze Heer en redder Jezus Christus. (2 Petrus 1:10-11)

Voor dat 'inspannen' ben ik niet op mijzelf aangewezen. God geeft Zijn Geest om dat in mij tot stand te brengen. De Geest die op Jezus was, is ook op mij wanneer ik Jezus wil volgen. "Maar wie zich met de Heer verenigt wordt met hem één geest." (1 Korinthiërs 6:17)

Die Geest zal in mij vruchten voortbrengen, dezelfde als bij Jezus: "Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Er is geen wet die daar iets tegen heeft. Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst." (Galaten 5:22-25)

Dank aan God dat Hij mij voorbeelden geeft, mensen zoals Habila, die mij door hun leven en door hun getuigenis Gods woord leren verstaan! Tegelijk een gebed, dat deze kennis ook in mijn leven werkelijkheid mogen zijn en ik zo vrucht mag dragen voor God.

Welke geloofsvoorbeelden heb jij zelf? Wat maakt hem/haar tot voorbeeld voor jou?