Gods spreken in de donder

Wát een bijzondere nacht!

‘De wateren zagen U, o God, de wateren zagen U, zij beefden, ook de diepe wateren sidderden. De wolken goten water uit, de hemel gaf geluid, ook vlogen Uw pijlen overal heen. Het geluid van Uw donder klonk in het rond, de bliksemflitsen verlichtten de wereld, de aarde sidderde en beefde.’ (‭‭Psalm‬ ‭77‬:‭17‬-‭19‬)

Vannacht werd ik wakker van het onweer. En ineens ging de gedachte door me heen, dat we in de Bijbel lezen hoe God soms sprak in de donder.

‘Luister aandachtig naar het daveren van Zijn stem, en naar het geluid dat uit Zijn mond komt!’ (‭‭Job‬ ‭37‬:‭2‬)

‘De HEERE deed het vanuit de hemel donderen, de Allerhoogste liet Zijn stem klinken.’ (‭‭2 Samuel‬ ‭22‬:‭14‬)

Ik realisseerde me hoe we dat besef eigenlijk helemaal kwijt zijn geraakt. Op dat moment ervoer ik dat ik moest gaan bidden. Ik vroeg vergeving voor het feit dat we Gods stem zo vaak negeren. Ik vroeg vergeving dat we niet meer vol ontzag zijn en alles rationeel en wetenschappelijk probeerden te verklaren. En ik bad, dat als Hij wilde spreken in deze donder, dat ikzelf, maar ook samen als mensheid, zijn Stem weer mochten verstaan in de donder. "Wat wilt u zeggen deze nacht, Vader?"

Net toen ik klaar was met bidden volgde een enorm harde knal buiten gevolgd door nog een flinke dreun. En op dat moment voelde ik ineens de confrontatie met Gods toorn over de zonde en over hoe we als mensheid ons van God afkeren. De mensheid die denkt het zelf wel te kunnen en Gods leefregels wel naast zich neer kan leggen.

‘Die in de hemel woont, zal lachen, de Heere zal hen bespotten. Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, in Zijn brandende toorn hun schrik aanjagen.’ (‭‭Psalm‬ ‭2‬:‭4‬-‭5‬)

Ik lag echt te trillen in mijn bed en voelde iets van die toorn. Ik kon alleen maar knielen voor God en Hem aanbidden in Zijn Heiligheid! En vergeving vragen voor het te klein denken over God en het niet meer werkelijk beseffen van die Heiligheid.

Het gebed van Jezus kwam in mijn gedachten: "Vader, vergeef het ons, want we weten niet wat we doen!" En tegenover de toorn ervoer ik op dat moment ook Gods genade.
Het was echt een intense ervaring, waarvan ik nog steeds onder de indruk ben. Ik heb vanmorgen ook gebeden, dat ik deze ervaring nooit meer zal vergeten.